Άνθρωποι

 Η Ανατολική Φραγκίστα είναι γεννέτειρα πολλών σπουδαίων ανθρώπων που διέπρεψαν στα γράμματα, τις επιστήμες, τις τέχνες και τον πολιτισμό. Από την Ανατ Φραγκίστα κατάγεται ο Καπετάν Γιαννάκης Φραγκίστας (1764 - 1861), συμπολεμιστής του Κατσαντώνη και βιογράφος του που πήρε το 1825 τον βαθμό του αντιστρατήγου. Σχέση με την Ανατ Φραγκίστα έχουν και οι οπλαρχηγοί του 1821 Δημήτρης Πανουργιάς, συμπολεμιστής του Μάρκου Μπότσαρη και Γεώργιος Δράκος που πήρε μέρος στη μάχη του Φαλήρου με τον Καραϊσκάκη. Απογονοί τους έζησαν και μετά το 1821 στην Ανατ Φραγκίστα.
 Μιά εξέχουσα προσωπικότητα και ευεργέτης της Αν. Φραγκίστας υπήρξε ο Αθανάσιος Παπαδόπουλος (1850 - 1924). Πολύ νέος έφυγε για την Κωνσταντινούπολη, όπου πρόκοψε και απέκτησε μεγάλη περιουσία. Επέστρεψε το 1922 στη γενέτειρα όπου και απεβίωσε μετά από δυο χρόνια αφήνοντας στο χωριό το υπέρογκο για την εποχή ποσό των 2 εκατ. δραχμών, το οποίο διατέθηκε για την κατασκευή υδραγωγείου, την ανέγερση του σχολείου και την προικοδότηση απόρων κορασίδων.
 Μεταξύ των τέκνων της Ανατ. Φραγκίστας όμως δύο ήταν που σημάδεψαν τη γενέτειρά τους. Ο ένας με το συγγραφικό και ποιητικό έργο του, ο Δημήτριος Παπαδόπουλος, ο αισθαντικός «Τυμφρηστός» και ο μεγάλος πολιτικός, ο «Πρωθυπουργός» Γεώργιος Καφαντάρης.

 Ο Δημήτριος Παπαδόπουλος – «Τυμφρηστός» γεννήθηκε το 1870 στην Αν. Φραγκίστα κοι πέθανε στην Αθήνα το 1930. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του τα έζησε στη γενέτειρα και στο σχολείο της έμαθε τα πρώτα γράμματα Αχώριστος παιδικός του φίλος ήταν ο Γ Καφαντάρης Στο Βραχόρι (Αγρίνιο) τέλειωσε το Σχολαρχείο και το 1884 συνέχισε τις σπουδές του στο Λύκειο Χατζηχρήστου στην Κωνσταντινούπολη επικουρούμενος από τον ξαδελφό του Θανάση Παπαδόπουλο. Στην Πόλη θα περάσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής του σαν σπουδαστής και σαν δικηγόρος (Είχε σπουδάσει στη Νομική Σχολή Αθηνών) Ο Τυμφρηστός όμως είχε γεννηθεί για τον έρωτα και τα γράμματα. Σύντομα εγκατέλειψε τη δικηγορία και αφιερώθηκε στο γράψιμο. Η ανάμιξή του όμως με τα πατριωτικά σωματεία της Πόλnς ήταν n αφορμή και να εγκατασταθεί το 1912 στην Αθήνα. Διακρίθηκε σε όλους τους πολέμους και έφθασε στο βαθμό του υπολοχαγού Το 1923 διορίστηκε στnν Εθνική Τράπεζα όπου παρέμεινε ως το θάνατό του. Από τα 60 χρόνια που έζnσε ο Τυμφρnστός αφιέρωσε τα 40 στο γράψιμο. Από το αξιόλογο πνευματικό του έργο τυπώθnκαν σε βιβλία ΠΟΙΗΜΑΤΑ: «Τραγούδια τnς αγάπnς» (1905), «Πολεμικά τραγούδια» (1913), «Τα τραγούδια του Βασιλιά» (1915), «Δειλινά» (1923). ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ: «Αγάπn και πόλεμος» (1915), «Διnγήματα χωριού – πόλnς» (1920), «Έμμετρα και πεζά»: (1910 Κων/πολn), ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ: «Αρρωστες ψυχές» (1914), «Η ωραία του Πέραν» (1920). «Η γόnσσα των Αθnνών» (1921), «Η μικρούλα» (1923), «Δύο ψυχές» (1923), «Η προσφυγοπούλα» (1924), «Στα δίχτυα του έρωτα» (1925), «Τρελλός από αγάπn» ((1929), «Ανθρωπιστής» (1930) ΔΡΑΜΑ: «Το δικαίωμα του πατέρα» (1910), «Η χειραφετnμένn κακούργα» (1914), «Ο φονιάς» (1920) ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ: «Ο Κωστής Παλαμάς και το έργο του» (διάλεξn 1917) και «Ωραία ζωή». (1928) Η «Ωραία του Πέραν» προπολεμικά είχε μιά εκπλnκτική κυκλοφορία. Ο Τυμφρnστός υπήρξε λατρnς λάτρnς του χωριού του και ευεργέτnς τnς Ανατολικής Φραγκίστας και τnς Ευρυτανίας. Τα βιβλία του Τυμφρηστού έχουν προ πολλού εξαντληθεί, αντίτυπά τους απαντώνται μόνο στα παλαιοβιβλιοπωλεία. Με πρωτοβουλία του Συλλόγου όμος έχουν προγραμματισθεί να εκδοθούν «Η Ωραία του Πέραν» και τα ποιήματά του. Προς το παρόν μπορούν να αναζητηθούν στη «Βιβλιοθήκη των Μικρών Πατρίδων» οι εξής τίτλοι: Δειλινά, Αθήνα 1923, Η Μικρούλα, Εκδόσεις ΖΗΚΑΚΗ, Αθήνα 1923, Ωραία ζωή, Ι.Ν.ΣΙΔΕΡΗΣ, Αθήνα 1928, Δυο ψυχές – Λυρικό ρομάντσο, Σαλίβερος 1930, Η γόησσα των Αθηνών (ρομάντσο), Βιβλιοθήκη «Ελεύθερου Ανθρώπου», Αθήνα 1934. Στη Βιβλιοθήκη υπάρχει επίσης και το μοναδικό βιβλίο που ασχολείται με τη ζωή και το έργο του Τυμφρηστού, του Κώστα Δ. Κωτσοκάλη, «Τυμφρηστός – Η ζωή και το έργο ενός λησμονημένου λυρικού», Ασκραίος, Αθήνα, 1961

 Ο Γεώργιος Καφαντάρnς γεννήθnκε στnν Ανατ Φραγκίστα το 1873 και πέθανε στnν Αθήνα το 1946. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθnνών (διδάκτορας το 1895) και άσκnσε δικnγορία σε Μεσολόγγι και Καρπενήσι.Εξελέγn βουλευτής Ευρυτανίας με το κόμμα του Δnμ Ράλλn στις εκλογές του 1905 και1906 Στα τέλn του 1910 προσχώρnσε στο κόμμα Φιλελευθέρων και διορίστnκε γενΙκός γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικών (1911 -12) Επανεξελέγn βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας με το κόμμα Φιλελευθέρων στις εκλογές 1912, Μαϊου 1905 κοι 1923, ως αρχnγός του Προοδευτικού Κόμματος Φιλελευθέρων στις εκλογές 1926, 1928, 1932, 1933 και Ευρυτανίας 1936 Διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών (Αυ -Σεπ 1915), Γεωργίας (9.1.19 –28.4.20). Δικαιοσύνnς (11.1.24 –6.2.24) στις κυβερνήσεις Ελ. Βενιζέλου, πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών (6.2.24 –12.3.24), υπουργός Οικονομιών στnν Οικουμενική Κυβέρνnσn Αλ Ζαίμn (4.12.26 – 4.7.28) και στnν κυβέρνnσn Ελ Βενιζέλου (16.1.33 -6.3.33), αντιπρόεδρος στnν κυβέρνnσn Σοφούλn (22.11.45 –11. 2.46) Στn δικτατορία του Πάγκαλου εξορίστnκε, όπως και στn δικτατορία του Μεταξά Από τnν πολιτική δράσn του μεγάλου ρουμελιώτn κοι ευρυτάνα πολιτικού σnμειώνουμε τους αγώνες του υπερ των ασθενέστερων τάξεων, τn σταθερή αντιδικτατορική -αντιμοναρχική του στάσn και τον επαναστατικό νόμο 2052/29 με τον οποίο ρύθμισε το θέμα τnς διανομής των τσιφλικιών και προώθnσε τnν αγροτική μεταρρύθμισn Ο Γ. Κ. ήταν ο υπουργός Οικονομικών που κατόρθωσε το 1927 -28 να παρουσιάσει για πρώτn φορά πλεονασματικό προυπολογισμό Επί υπουργία του μάλιστα ιδρύθnκε και n Τράπεζα τnς Ελλάδος. Ενδιαφέρθnκε για το επισιτιστικό πρόβλnμα τnς Ευρυτανίας ιδιαίτερα κατά τnν περίοδο τnς Κατοχής. Προς τιμή του μεγάλου πολιτικού, οι συμπατριώτες του διοργανώνουν κάθε δύο χρόνια εκδnλώσεις στnν Ανατ. Φραγκίστα με τnν επωνυμία «Καφαντάρεια».
 Το χωριό είναι γενέτειρα εκτός του Τυμφρηστού και Γεωργίου Καφαντάρη του Τάκη Τσαούση. Ως διπλωματικός παράγων συμμετείχε στην ελληνική αντιπροσωπεία στην πρώτη σύνοδο της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ που έγινε
στο Λονδίνο το 1946. Επίσης επί πολύ καιρό υπηρέτησε ως αντιπρόσωπος της Ελλάδας στο Μικτό Διαιτητικό Δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης. Γενέτειρα επίσης είναι η Ανατ. Φραγκίστα του Εμμανουήλ Ζώτου που κατασκεύσε και δώρισε στο χωριό το πάρκο με το μνημείο των πεσόντων μέσα στο οποίο στήθηκε η χάλκινη προτομή του γυιού του Δημητρίου Ζώτου που έπεσε υπέρ της πατρίδος το 1940 στην Αλβανία.
 Σπουδαίοι επίσης ανατολικοφραγκιστιανοί υπήρξαν ο δάσκαλος Σπύρος Γεωργούσης που δίδαξε για 40 χρόνια και μετά τον θάνατό του δώρισε το σπίτι και το προσωπικό του αρχείο στην Κοινότητα, οι γιατροί Πέτρος Καραβίδας και Κων/νος Χαϊκάλης που υπηρέτησαν για πολλά χρόνια στην περιοχή και Νικόλαος Σπόνεκ, πολωνικής καταγωγής που έζησε και έκανε οικογένεια στην Α. Φραγκίστα. Η Ανατ Φραγκίστα από την Τουρκοκρατία φαίνεται πως είχε μεγάλη παράδοση στους ιερείς και τους εκπαιδευτικούς Ιερείς που διετέλεσαν εφημέριοι στο χωριό ήταν ο Νικόλαος Λελούδας τον 19ο αιώνα, ο Νικόλαος Τσιούμας (1840 1923), ο Χρήστος Κακαβός, θύμα του Εμφυλίου, ο Δημήτρης Πρωτόγερος (1892 -1984), ο Βασίλης Κωστόπουλος(1909 -1998).